Η ΜΑΥΡΗ ΚΑΛΛΟΝΗ

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ	ΑΝΝΑ ΣΙΟΥΕΛ
ΕΚΔΟΤΗΣ	ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ	2001
ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΕΛΙΔΩΝ	103
	Αυτή είναι η μαύρη καλλονή, ένα πανέμορφο άλογο, καλόκαρδο κι ευγενικό, που αφηγείται εδώ, σε πρώτο πρόσωπο, όλη του τη ζωή. Τις ευτυχισμένες στιγμές που έζησε δίπλα σε καλούς ανθρώπους, που το φρόντιζαν και το αγαπούσαν, αλλά και τα βάσανα που τράβηξε από ανθρώπους άσπλαχνους, που μόνο μίσος ένιωθαν για τα ζώα. Πλημμυρισμένο από τρυφερότητα και συγκίνηση, τούτο το βιβλίο είναι ένας ύμνος στη φιλία, στην αφοσίωση και στην αγάπη. Για πάνω από εκατό χρόνια διαβάζεται από νέους και παιδιά σ’ όλο τον κόσμο, και τα μηνύματα του, μηνύματα αγάπης προς τη φύση και τα ζώα, μηνύματα θάρρους, αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς, δεν έπαψαν να συγκινούν μικρούς αλλά και μεγάλους.
Η Άννα Σιούελ γεννήθηκε στο Γκρέιτ Γιάρμουθ της Αγγλίας. Ως τα 10 της χρόνια ήταν ένα ευτυχισμένο και γερό κορίτσι αλλά μία μέρα έπεσε και χτύπησε στον αστράγαλό της, με αποτέλεσμα να κουτσαίνει για όλη της τη ζωή. Από τότε δεν μπόρεσε να περπατήσει καλά. Στην αρχή το χτύπημα έμοιαζε σαν ένα απλό στραμπούληγμα, αλλά με τον καιρό παρουσιάστηκαν επιπλοκές που ανάγκασαν την Άννα Σιούελ να βλέπει την εξοχή μονάχα μέσα από την άμαξα του πατέρα της. Όσο περνούσε ο καιρός τόσο καταλάβαινε η Άννα πως μπορούσε να περπατήσει ελάχιστα. Έτσι τις περισσότερες φορές μετακινούνταν με την άμαξα ή καβάλα σε άλογο. Τα πρώτα αυτά χρόνια ύστερα από το ατύχημά της, την έκαναν να αγαπήσει το άλογο, που έγινε ο ήρωας στο περίφημο μυθιστόρημά της "Η Μαύρη Καλλονή". Η Άννα Σιούελ ανέπτυξε το φυσικό της ταλέντο για το γράψιμο και από παιδί τής άρεσε να διαβάζει, αλλά σ' όλη της τη ζωή ξεχώριζε για τους ευγενικούς της τρόπους και την καλωσύνη για τα ζώα. Όταν άρχιζε να γράφει την ιστορία της "Μαύρης Καλλονής" ήτανε πια μεσόκοπη γυναίκα. Κάποιος φίλος τής μίλησε μια φορά για το "Δοκίμιο για τα ζώα" του Οράτιου Μπάσνελ (Horace Bushnell). Η Άννα έγραψε αργότερα στο φίλο της: "Οι σκέψεις που μου γέννησε το διάβασμα του Οράτιου Μπάσνελ με παρακολουθούσαν όλον τον καιρό που έγραφα το βιβλίο και με βοήθησαν περισσότερο από κάθε τι άλλο να αισθάνομαι πως άξιζε τον κόπο η προσπάθειά μου να εναρμονίσω περισσότερο τις ανθρώπινες σκέψεις με τους σκοπούς του Θεού πάνω σ' αυτό το ζήτημα. (...) Περιορίστηκα 6 χρόνια στο σπίτι και στον καναπέ μου και μπόρεσα από καιρό σε καιρό να γράψω αυτά που βρίσκω πως θα γίνουν ένα βιβλιαράκι. Ο ιδιαίτερος σκοπός του βιβλίου είναι να ξυπνήσω την καλοσύνη, τη συμπάθεια και την κατανόηση για τα άλογα." Έτσι, η Άννα Σιούελ έγραψε το βιβλίο της "Η Μαύρη Καλλονή", το οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1877, λίγους μήνες προτού πεθάνει η συγγραφέας. Η Άννα Σιούελ πέθανε από ηπατίτιδα ή φυματίωση στις 25 Απριλίου 1878. Στην κηδεία της, η μητέρα της πρόσεξε πως τα άλογα που οδηγούσαν τη νεκροφόρα φορούσαν λαιμαριά. Η μητέρα σταμάτησε την κηδεία και διέταξε να βγάλουν από τα άλογα τη λαιμαριά. Όπως είπε και η ίδια: "Έτσι θα ήθελε και η Άννα".