Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

 
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΕΚΤΟΡ ΜΑΛΟ
ΕΚΔΟΤΗΣ
ΜΙΝΩΑΣ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
2011
ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΕΛΙΔΩΝ
232



Η μικρή  Περίνα χάνει τους  γονείς της  σε  ηλικία  11  ετών. Μόνη, χωρίς  λεφτά
και  φαγητό, αποφασίζει να  ξεκινήσει με τα πόδια από το Παρίσι με  προορισμό το
Μαροκούρ, προκειμένου να συναντήσει τη μοναδική οικογένεια που της έχει απομείνει:
του πατέρα της. Εκεί, με στήριγμα την υπομονή της, την περηφάνια της, την εξυπνάδα της και την εργατικότητά της, πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων παραμερίζοντας συμφέροντα και δυσκολίες.
     Θα μπορέσει να αλλάξει τη ζωή της;
     Θα γνωρίσει ποτέ την ευτυχία;




Εκτόρ Μαλό
Γεννήθηκε στις 20 Μαΐου 1830 στην Λα Μπούιγ (Σεν Μαριτίμ), όχι μακριά από τη Ρουέν και πέθανε στις 17 Ιουλίου 1907 στη Φοντενέ-σου-Μπουά (Βαλ ντε Μαρν).
Ο πατέρας του, συμβολαιογράφος στο επάγγελμα, είχε μείνει χήρος και είχε ξαναπαντρευτεί τη χήρα ενός καπετάνιου. Είχε δύο παιδιά από τον πρώτο του γάμο, όσα είχε και η νέα του σύζυγος. Ο Εκτόρ ήταν λοιπόν ο βενιαμίν μιας οικογένειας που σημερα θα ονομάζαμε “ανασυνθεμένη”. Ο πατέρας του είχε αυστηρό χαρακτήρα ενώ η μητέρα του, πιο συγκαταβατική, μεγάλωσε τον μικρό Εκτόρ με ιστορίες ταξιδιών (εμπνευσμένες ίσως από τις εμπειρίες του πρώτου της άντρα). Αναπτύχθηκε μ' αυτό τον τρόπο το ενδιαφέρον του για τις ιστορίες. Οταν, ενήλικος πια, ο Μαλό αντιτάχθηκε στη θέληση του πατέρα του να σπουδάσει νομικά και προτίμησε το δρόμο των γραμμάτων, ήταν η μητέρα του που τον στήριξε σ' αυτήν την επιλογή.
Ο Εκτόρ Μαλό τελείωσε το Λύκειο Κορνέιγ της Ρουέν, το ίδιο λύκειο που, δέκα χρόνια νωρίτερα, είχε τελειώσει ο Γκυστάβ Φλωμπέρ. Εκεί συνδέθηκε φιλικά με τον Ζυλ Λεβαλουά, μετέπειτα κριτικό λογοτεχνίας και για ένα διάστημα γραμματέα του Σεντ-Μπεβ. Οι σπουδές του Μαλό δεν ήταν εξαιρετικές. Υπέφερε από ένα σχολικό σύστημο στο οποίο δεν μπορούσε να εκφραστεί. Η προτίμησή του ήταν η Ιστορία, την οποία δίδασκε ένας ξεχωριστός καθηγητής με ελεύθερο πνεύμα.
Το 1853, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και επιχείρησε να ανεβάσει ένα θεατρικό έργο χωρίς επιτυχία. Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, έγραψε κάποια άρθρα. Επέστρεψε στο σπίτι των γονιών του για να γράψει την πρώτη του τριλογία Τα θύματα του έρωτα (Les victimes d' amour) της οποίας ο πρώτος τόμος εμφανίστηκε το 1859.
Το 1864 έχτισε στο Φοντενέ-σου-Μπουα ένα σαλέ στο οποίο έζησε μέχρι το θάνατό του. Διάλεξε να το χτίσει κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό. Ετσι μπορούσε να επισκέπτεται συστηματικά το Παρίσι και να αξιοποιεί τους γειτονικούς σταθμούς για περιπάτους, τους οποίους λάτρευε. Το 1867, παντρεύτηκε την Αννά Νταριέ. Η κόρη τους, Λουσί, γεννήθηκε το 1868. Το 1880 η Αννά πέθανε. Ο Εκτόρ Μαλό ξαναπαντρεύτηκε τον επόμενο χρόνο με την Μαρτ Ουντινό ντε λα Φαβερί, μια νέα γυναίκα 31 ετών, με την οποία πραγματοποίησε πολλά ταξίδια. Το 1893, ένα χρόνο μετά τη συγγραφή του Με Οικογένεια (En Famille), γεννήθηκε η εγγονή του, Περίν (το μικρό όνομα που είχε η ηρωίδα του μυθιστορήματος). Ως παππούς έδειξε φροντίδα και αγάπη και παρακολουθούσε με περιέργεια την εξέλιξη που μπορούσε να παρατηρεί στο παιδί.
Ο Εκτόρ Μαλό, ως άνθρωπος ευθύς, πιστός στη φιλία και έτοιμος να υπερασπιστει το δίκιο των καταπιεσμένων πήρε το προσωνύμιο “Μαλό - η εντιμότητα” από το δημοσιογράφο Σεβερίν. Υπήρξε φίλος του Ζιλ Βαλέ και τον υποστήριξε όταν εξορίστηκε στο Λονδίνο, δίνοντάς του οικονομική βοήθεια και ηθική συμπαράσταση. Ηταν χάρη στον Μαλό που μπόρεσε να δημοσιευτεί το χειρόγραφο που ονομάστηκε Το παιδί (L'enfant), το πρώτο έργο της σειράς Ζακ Βεντρά (Jacques Vingtras).
Ο Εκτόρ Μαλό άφησε πίσω του ένα σημαντικό έργο, εξήντα μυθιστορήματα. Το πιο γνωστά σήμερα είναι τα παιδικά μυθιστορήματα που έγραψε: Ρομαίν Καλμπρίς (Romain Kalbris), Χωρίς Οικογένεια (Sans Famille), Με Οικογένεια. Ενα ακόμη παιδικό μυθιστόρημά του εκδόθηκε μετά θάνατον. Εχει τίτλο Το ναυτόπουλο (Le Mousse).
Το υπόλοιπο έργο του αποτελείται από μυθιστορήματα για ενήλικους. Αν και σήμερα έχουν ξεχαστεί, γνώρισαν επιτυχία στη διάρκεια της ζωής του και μέχρι τη δεκαετία του 1930. Μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, όπως αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά. Δημοσιεύονταν σε συνέχειες σε εφημερίδες όπως οι Le Siècle και Le Temps.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εδώ μπορείτε να γράψετε τη γνώμη σας για το βιβλίο.